Service(خدمات) + Good(کالا) =Product (محصول)
کالاها (Goods):
1- کالاهای روزمره(Convenience Goods)؛ مثل کالاهای ضروری روزانه. به این کالاها، کالاهای کم درگیرانه هم گویند. وقتی کالاها این گونه می شود، حجم رقابت نیز بالا می رود. مثلا به راحتی میتوان شرکت لبنیاتی راه اندازی کرد.
2- کالاهای میان درگیرانه(Shopping Goods)؛ کالاهایی که برای خرید آنها فرآیندی را طی میکنیم. مثلا برای خرید آنها چند چیز را با هم مقایسه می کنیم. مثل خودرو و لباس.
3- کالاهای پردرگیرانه(Specialty Goods)؛ دقت خاصی در خرید آنها داریم. هرچه از کالاهای 1 به 3 می آییم، وفاداری مشتری بیشتر خواهد شد. در کالاهای Specialty به هر برندی اعتماد نمی کنیم.
(توجه مهم: قرارگیری کالایی در هرکدام از سطوح برای مردم مختلف به سطح زندگی مردم بستگی دارد).
خدمات (Services):
1- خدمات اجاره(Rent Services)؛ در این حالت یکسری کالاهایی را اجاره می کنیم و بواسطه آنها کارهایی را انجام میدهیم.
2- خدمات مالکیت(Own/Ownership Services)؛ یکسری کالاهایی را میخریم و به واسطه خرید یکسری خدماتی هم ارائه می شود.
3- خدمات بدون کالا(Non Goods Services)؛ مثلا وقتی به یک فردی یک مشاوره و خدمت رایگانی ارائه میدهیم در حالیکه هنوز فرد چیزی از ما نخریده است و صرفا بواسطه خوش آمدگویی و جلب نظر مشاوره و خدمت ارائه شده است.
مدیریت پورتفولیوی تولید محصول:
با توجه به موارد گفته شده و با استفاده از چارت زیر و تطابق ویژگی محصول و کسب و کار خود، 10 حالت برای تولید محصول و خدمات خود میتوان داشت. به این ترتیب میتوان متوجه شد که محصول/خدمات ما در کدام یا کدامین حالتها قرار دارد و به این ترتیب استراتژی مدیریتی متناسب را انتخاب و اجرا کرد:
